Ինչպես սենյակային պայմաններում կոճապղպեղ աճեցնել

Կոճապղպեղը (անգլ․՝ Ginger, ռուս․՝ Имбирь, լատ․՝ Zīngiber officinale) արևադարձային, բազմամյա խոտաբույս է։ Հայրենիքը Հարավ-Արևելյան Ասիան է։ Վերգետնյա ընձյուղի բարձրությունը մինչև 1 մ է, տերևները նշտարաձև են, ծաղկաբույլը՝ մանուշակագույն։

Կոճղարմատը մսալի է, հաճելի հոտով, պարունակում է 1,2-3 % եթերայուղեր։ Խոնավասեր է, լավ աճում է խոնավ, արևադարձային շրջանների ավազահողերում։ Ունի այրող, կծու համ։ Որպես համեմունք գտագործվում է խոհարարության, ինչպես նաև սննդարդյունաբերության մեջ։

Կոճղարմատը տնկելուն նախապատրաստելը

Տնկելու համար պետք է ընտրել փայլուն, պինդ, առանց վնասվածքների, հնարավորին չափ շատ պտուկներ ունեցող կոճղարմատներ։

Կոճղարմատը բաժանում են 2-3 պտուկ ունեցող կտրոնների, որոնք 48 ժամ թրջում են գոլ ջրի մեջ, այնուհետև կես ժամով ընկղմում են մարգանցովկայի 5%-ոց լուծույթի մեջ։

Տնկելը

Ծաղկամնը

Շատ այգեպաններ կոճապղպեղ են աճեցնում դրա բուժիչ արմատների համար: Այդ դեպքում նպատակահարմար է օգտագործել ոչ շատ խոր, բայց լայն տարաներ, որոնց մեջ բույսը կտեղավորի իր ձևավորած կոճղարմատները։

Իսկ եթե ​​նպատակն է ծաղկեցնելու համար կոճապղպեղ աճեցնել , ապա պետք է ընտրել փոքր ծաղկաման, որը կսահմանափակի կոճղարմատների աճը:

Ի դեպ, առաջին երկու տարում պետք չէ սպասել բույսի ծաղկելուն։

Ամեն դեպքում, ծաղկամանը պետք է ունենա դրենաժային անցքեր։ Դրա ներքևի մասում պետք է լցնել մանր խիճ կամ կերամզիտ՝ մոտ 3 սմ շերտով:

Հողը պետք է լինի պարարտ, փխրուն և կազմված լինի ճմահողից, տերևային բուսահողից, ավազից՝ համապատասխանաբար 1:2:1 համամասնությամբ։

Կոճղարմատի կտրոնները տնկում են այնպես, որ պտուկները դեպի վեր նայեն և վրայից մոտ 3 սմ հաստությամբ հողի շերտ լինի։ Մոտ երկու շաբաթից հայտնվում են առաջին ծիլերը։

Պայմանները

Օդի ջերմաստիճանը․ Պետք է ապահովել + 22 – +25⁰С ջերմաստիճան։ + 17⁰С ցածր ջերմաստիճանի դեպքում կոճապղպեղը դադարում է աճել։

Լուսավորությունը. Պահանջում է օրական 14 ժամից ոչ պակաս լույս։ Արհեստական լուսավորությունն ապահովում են ֆիտոլամպով (բույսից 80 սմ հեռավորության վրա, ցրված լույսով):

Խոնավությունը. Ցանկալի է պահպանել 85%-ից ոչ պակաս խոնավություն։ Հակառակ դեպքում, օրական 3-4 անգամ պետք է ցողել բույսը կամ ջրով լի ամններ դնել բույսի շուրջը։

Խնամքը

Ջրելը․ Ջրում են օրը երկու անագամ, ոչ առատ, գոլ, հնեցված ջրով, այնպես, որ հողը միշտ մի քիչ խոնավ լինի։ Ծաղկամանի տակդիրում կուտակված ավելորդ ջուրը պետք է թափել։ Աշնանը ջրելը կիսով չափ քչացնում են։

Սնուցումը. Երկու շաբաթը մեկч օրգանական կամ կալիումային պարարտանյութերով։

Փխրեցումը. Ամեն ջրելուց 20 րոպե հետո հողը փխրեցնում են։

Էտը. Ամիսը երկու անգամ հեռացնում են տերևների մոտավորապես ¼ -ը, որպեսզի աճի ուժը ուղղվի արմատին։

Բերքը հավաքելն ու պահպանելը

Աշնանը, երբ կոճապղպեղի կանաչ զանգվածը սկսի դեղնել և թոշմել, անհրաժեշտ է դադարեցնել ջրելը և պարարտացնելը ու 10 օր հետո, երբ շյուղերը կսկսեն պարկել, փորում և հանում են կոճղարմատը։ Հանելուց հետո մաքրում են հղից, կտրում կամ պոկում են մանր արմատներն ու վնասված մասերը, ինչից հետո, 4-5 օրով դնում են չորացման՝ լուսավոր ու լավ օդափոխվող տեղում։

Պահպանում են սառնարանում, +2 – +4⁰ С ջերմաստիճանի տակ, թղթյա փաթեթով։ Կարելի է նաև բարակ՝ 2-3 մմ հաստությամբ կտրատել կոճղապղպեղը, թղթի վրա չորացնել 2 շաբաթ և պահել հերմետիկ, ապակյա տարայում՝ մութ և զով տեղում։

Հիվանդությունները

Դեղնում են տերևները․ Կարող է լինել գերլուսավորության, սխալ հողախառնուրդի կամ չափից շատ ջրելու հետևանքով։

Տերևները չորանում են․ Կարող է լինել քիչ ջրելու կամ սենյակի օդի չորության պատճառով։

Վնասատուները

Սարդոստայնային տիզը (Паутинный клещ):

Հղումներ

Քրքում

Քրքումը (անգլ․՝ Turmeric, ռուս․՝ Куркума, լատ․՝ Curcuma) բազմամյա, մինչև 0,9 մ բարձրությամբ, արևադարձային խոտաբույս է ։ Կոճապղպեղի (իմբիր) հետ նույն ընտանիքի անդամ են։ Ցավոք, հաճախ քրքում են անվանում նաև զաֆրանը կամ շաֆրանը (Crocus sativus), ինչը շփոթ է առաջացնում։ Քրքումի կոճղեզները լայն կիրառություն ունեն որպես համեմունք կամ դեղամիջոց։

Քրքումի հայրենիքը Հնկաստանն է, որտեղից էլ այն մեծ քանակությամբ արտահանվում է որպես համեմունք։ Եվրոպայի այգիներում քրքումը հայտնվեց 19-րդ դարավերջին։Քրքումի չորացրած կոճղեզներից աղալով ստանում են փոշի համեմունք։ Քրքումի տերևներն ու ծաղիկներն էլ են օգտագործվում թաիլանդական ու ինդոնեզիական խոհանոցներում։

Սակայն շատ ավելի նշանակալի են քրքումի բժշկող որակները, որոնց մասին անհիշելի ժամանակներից գիտեն Հնդկաստանում ու Չինաստանում։ Քրքումը ամենահզոր բնական հակաբորբոքային միջոց է ու հակաօքսիդանտ։ Օգտագործվում է նաև որպես հակադեպրեսանտ, քաղցկեղը ու ալցհեյմերի հիվանդությունը կանխարգելող միջոց։

Այլ աղբյուրներում նշվում են քրքումի հակավիրուսային, հակամանրէ, հակահելմինտային, հականեխիչ, իմունախթան, օրգանիզմի տոնուսը բարձրացնող հատկությունները։

Հաշվառված է քրքումի ավելի քան 90 տեսակ, սակայն հիմնականում մշակվում է “երկար կամ դեղին քրքում” կոչվող (Curcuma longa) տեսակը։

Աճեցման պայմանները

  1. Ծաղկելը. Սկսում է հուլիսից և շարունակվում է մինչև հոկտեմբեր ամիսը;
  2. Տնկելը. Կոճղեզի կտրոնները բաց գրունտում տնկում են մարտին կամ ապրիլին;
  3. Լուսավորությունը. Աճում է ինչպես պայծառ արևի տակ, այնպես էլ կիսաստվերում;
  4. Գրունտը. Պարարտ ավազային կամ կավային հողեր;
  5. Ջրելը. Ջրում են հաճախ և առատ;
  6. Պարարտացումը. Առաջին անգամ սնուցում են կոկոնների առաջացման պահին, հետո ծաղկել սկսելու պահին, այնուհետև ծաղկելն ավարտելուց կես ամիս հետո;
  7. Բազմացումը. Կոճղեզի կտրոններով կամ սերմերով;
  8. Վնասատուները. Սարդոստայնային տիզը;
  9. Հիվանդությունները. Արմատների փտելը, տերևների բծերը։

Քրքումն աճեցնում են ինչպես բաց գրունտում, այնպես էլ սենյակային պայմաններում, ընդորում աճեցնում են թե՛ կոճղեզներ ստանալու, թե՛ գեղեցիկ ու բուրավետ ծաղիկների համար։

Պետք է նկատի ունենալ, որ առաջին ծիլերի հայտնվելուց հետո պետք է 8-10 ամիս անցնի որպեսզի կոճղեսները հասունանան։ Այս պատճառով բաց երկնքի տակ քրքումը հնարավոր է աճեցնել միայն մեր երկրի ցածրադիր ու ջերմ կլիմա ունեցող գոտիներում։

Մինչև կոճղեզների կտրոնները տնկելը անհրաժեշտ է նախապատրաստել հողը՝ փորել առնվազն 20 սմ խորությամբ և փխրեցնել։ Կոճղեսները տնկելու համար պատրաստվում են հորեր 15 սմ խորությամբ և միմյանցից 15-20 սմ հեռու։ Այդ հորերից յուրաքանչյուրի մեջ տեղադրում են 2 կամ 3 կոճղեսի կտրոն, որի վրա կա առնվազն 1-2 պտուկ և այդ պտուկները պետք է դեպի վեր նայեն։

Հողով ծածկելիս, կոճղեսի վրա պետք է առնվազն 2 սանտիմետրոնաց հողի ծածկ ապահովել։ Այնուհետև տնկարկը ջրում են։

Բերքահավաքը

Քրքումի կոճղեսները հանում են հողից մինչև ցրտերը սկսելը, երբ բույսի վերգետնյա մասը սկսում է դեղնել ու թոշմել։ Կտրում են կոճղեսի վերին մասը, մաքրում են այն հողի մնացորդներից ու մանր արմատներից։

Իրացման համար նախատեսված կոճղեսները 60 վայրկյանով ընկղմում են եռացող ջրի մեջ, ինչի շնորհիվ դրանք դեղին գույն են ստանում։ Այնուհետև լավ օդափոխվող վայրում դնում են 7-15 օրյա չորացման։

Ինչպես պահպանել քրքումը

Պահպանման համար քրքումի կոճղեսները տեղադրում են խոնավ ավազի մեջ, ընդորում օդի ջերմաստիճանը պետք է լինի +10 – +12 աստիճան։

Աղացած քրքումը պահպանում են սառնարանում կամ այլ զով, մութ տեղում՝ պինդ փակված, ապակյա տարայի մեջ։ Նման պայմաններում այն կդիմանա մինչև 3 տարի։ Բաց վիճակում պահվող քրքումի փոշին հեշտությամբ օտար հոտեր է կլանում իր մեջ։

Քչերին է հայտնի, որ քրքումի դրական ազդեցությունը տասնապատկվում է եթե այն կիրարվում է սև պղպեղի հետ համատեղ՝ վերջինիս մեջ պարունակվող պիպերինը օգնում է քրքումի կլանմանը։

Ինչպես սենյակային պայմաններում քրքում աճեցնել

Ծաղկամանը

Քրքում աճեցնելու համար անհրաժեշտ է առնվազն 30,5 սմ խորությամբ և 30,5 -46 սմ լայնությամբ ծաղկաման կամ ծաղկաթաղար։ Այդ չափսի ծաղկամանում կարելի է տնկել 1-2 կոճղեսի կտրոն։

Քրքումը ծաղկաթաղարի հողի թթվայնության (pH) նկատմամբ պահանջկոտ չէ՝ կարող է աճել թույլ թթվայինից մինչև թույլ ալկալային հողում։ Հողը պետք է պարարտ լինի և փխրուն։ Ծաղկամանը պետք է լավ դրենաժ ունենա։

Քրքումը տնկելը

Քրքում տնկելու լավագույն ժամանակը գարունն է կամ ամառը, երբ օդի ջերմաստիճանը դառնում է +12 C-ից բարձր։

Մեծ կոճղեսները մանրեցնում են այնպես, որ յուրաքանչյուր կտրոնի վրա մնա 2-3 պտուկ։ Կտրոնները տնկում են այնպես, որ պտուկները վեր նայեն և ծածկված լինեն մոտ 5 սմ հողի շերտով։

Տնկելուց հետո լավ ջրում են։

Ծաղկամանի մեջ աճող քրքումի խնամքը

Դիրքը

Բույսը պետք է պաշտպանված լինի միջանցիկ քամիներից և աճի ջերմ ու խոնավ միջավայրում։ Իր բնական պայմաններում քրքումն աճում է կիսաստվերում և չի սիրում ողջ օրը լինել արևի ուղիղ ճառագայթների տակ։ Բայց սենյակային պայմաններում բույսին պետք է հատկացնել ամենալուսավոր տեղը։

Ջրելը

Հողը միշտ չափավոր խոնավ վիճակում պետք է լինի։ Օդի ցածր խոնավության դեպքում, տերեևները ամենօրյա ցողման կարիք ունեն։

Եթե ձմռանն էլ նույն տաք ու խոնավ միջավայրն ապահովելու հնարավորություն կա, ապա ջրում են նույն ռեժիմով։

Օդի ջերմաստիճանը

Օդի ամենահարմարավետ ջերմաստիճանը +20 – +35 C է։ +10 C-ից ցածր ջերմաստիճանի դեպքում բույսը տառապում է։

Ձմեռացումը

Ձմռանը, եթե համապատասխան ջերմություն ու խոնավություն հնարավոր չէ ապահովել, կամ հանում ու պահում են կոճղեսը հաջորդ գարնանը տնկելու համար, կամ էլ կտրում են բույսի վերգետնյա մասը և ծաղկամանը պահում մոտ 18 C օդի ջերմության պայմաններում։

Պարարտացումը

Բույսը սնուցում են ամսական մեկ անգամ՝ աճի ողջ շրջանում։ Սնուցման համար կարելի է օգտագործել ինչպես օրգանական պարարտանյութերի լուծույթներ, այնպես էլ խանութից գնված կոմպլեքս պարարտանյութեր։

Վնասատուներ և հիվանդություններ

Քրքումը լուրջ թշնամիներ ու հիվանդություններ չունի, բայց կարող է ենթարկվել կարմիր սարդոստայնային տիզի և վահանակիրների հարձակմանը։ Հիվանդություններից կարելի է նշել կոճղեսի փտելն, ինչի պատճառ կարող են լինել շատ ջրելն ու վատ դրենաժը ու տերևների բծախտը։

Հղումներ

Ինչպես սենյակային պայմաններում սխտոր աճեցնել

Ծաղկամանում սխտոր աճեցնելը բարդ չէ։ Ձեր խոհանոցը կապահովեք սխտորի թարմ ցողուններով ու նույնիսկ պճեղներով։

Երբ սկսել

Սովորաբար դրսում սխտոր տնկում են ուշ աշնանը կամ գարնանը, սակայն սենյակային պայմաններում կարելի է սկսել ցանկացած պահի։

Որտեղ, ինչ և ոնց տնկել

Ծաղկաթաղարը պետք է ունենա լավ դրենաժ և առնվազն 21 սմ խորություն։ Լցնում են պարարտ, փխրուն հողախառնուրդ, որի հետ ի սկզբանե կարելի է օրգանական պարարտանյութներ խառնել։

Տնկելիս սխտորի պճեղները չեն կլպում, տնկում են 5-7 սմ խորությամբ` այնպես, որ պճեղի վրա մոտ 2,5 սմ հողի շերտ մնա։ Եթե միայն սխտորի ցողուններ եք ուզում աճեցնել, պճեղները կարող եք իրար շատ մոտ տնկել, իսկ լիարժեք բերք ստանալու համար պճեղները տնկում են միմյանցից 10 սմ հեռու։

Տնկելու համար կարելի է խանութից սխտոր գնել, սակայն պետք է նկատի ունենալ, որ պահեստներում երկար պահված և/կամ հեռուներից բերված սխտորը այնքան էլ լավ տնկանյութ չէ։ Հնարավորության դեպքում պետք է գնել կամ վերցնել տեղական, օրգանական, թարմ սխտոր։

Խնամքը

Աճեցման տեղը

Լավագույն տեղը հարավ կամ արևմուտք նայող պատուհանի գոգն է, որտեղ օրական առնվազն 6 ժամ արևի ուղիղ լույս կլինի։ Բնականաբար, ավելի վատ պայմաններում կարող եք լրացուցիչ, արհեստական լուսավորություն ապահովել։

Ջրելը

Աշխատեք ծաղկաթաղարի հողը մշտապե չափավոր խոնավ վիճակում պահել։

Պարարտացումը

Սխտորը պետք է լավ պարարտացնել՝ թե՛ դրսում, թե՛ տանը աճեցնելիս։ Ամսական երկու անգամ պետք է սնուցել բույսը հնարավորին չափ բալանսավորված, օրգանական պարարտանյութերով։

Բերքահավաքը

Ցողունները պոկելը

Առաջին ծիլերը ծլում են մոտավորապես մեկ շաբաթից։ Երբ մոտ երկու շաբաթից ցողունները 10-15 սմ բարձրանան, կարող եք սկսել պոկել դրանք։ Պոկել պետք է թողնելով 2,5 սմ ցողուն՝ որպեսզի նոր աճ տեղի ունենա։

Սոխուկները հավաքելը

Սխտորի լիարժեք սոխուկները հասունանում են 8-10 ամսում։ Հասունացման մասին վկայում է ցողունների դեղնելը կամ շագանակագույն դառնալը։ Հասունացած բույսերը հանում են հողից, մաքրում հողի մնացուկներից ու մեկ շաբաթ թողնում են չորանա լավ օդափոխվող ստվերում։

Նյութի բնագիրն այստեղ է։

Տես նաև սխտորը բաց գրունտում աճեցնելու մասին հոդվածը ==>

Հղումներ

Օրգանիզմի իմունիտետը բարձրացնող 12 ուտելի բույսեր

Նորքո թվարկված բույսերի ընդգրկումը Ձեր սննդակարգում էականորեն կավելացնի Ձեր օրգանիզմի դիմադրողականությունը տարբեր տեսակի վիրուսների և վարակների նկատմամբ։

1. Քրքում, Turmeric, Куркума, Curcuma Longa

Քրքումը հակասնկային, հակավիրուսային և հակաբորբոքային հատկություններով գերհագեցած բույս է: Այն պարունակում է կուրկումին, որը վառ դեղին քիմիական միացություն է, առողջության համար բազմաթիվ օգուտներով:

Ինչպես օգտագործել

Քրքումի փոշին խառնում են տաք կաթի կամ ջրի հետ և խմում։ Որպես համեմունք կարելի է օգտագործել բազմաթիվ ճաշատեսակներում։

Ինչպես քրքում աճեցնել սենյակային պայմաններում ==>

2. Սխտոր, Garlic, Чеснок, Allium sativum

Մանրացված կամ ճզմած սխտորը ազատում է ալիցին ամինաթթու, որն ունի բազմաթիվ հիվանդությունների դեմ պայքարելու ունակություն։ Սխտորը խթանում է մարդու իմունային համակարգը, պայքարում է մանրեների դեմ։

Ինչպես օգտագործել

Օգտագործվում է բազմաթիվ ճաշատեսակներում ու աղցաններում։ Կարելի է ուտել հում վիճակում կամ կուլ տալ կտորներով։

Ինչպես սխտոր աճեցնել սենյակային պայմաններում ==>

3. Կոճապղպեղ, Ginger, Имбирь, Zingiber officinale

Կոճապղպեղը մրսածության և գրիպի դեմ պայքարի ամենաուժեղ միջոցներից մեկն է: Դրա հյութը օգնում է բարելավել մարսողականությունը` խթանելով աղիքների գործունեությունը:

Ինչպես օգտագործել

Կարելի է կոճապղպեղով թեյ խմել, ավելացնել այն աղցաններին կամ պարզապես մի կտոր ծամել ճաշից հետո։

Ինչպես սենյակային պայմաններում կոճապղպեղ աճեցնել ==>

4. Սուրբ ռեհան, Holy Basil, Базилик священный, Ocimum tenuiflorum

Սուրբ ռեհանը շնչառական հիվանդությունների և ստամոքս-աղիքային խանգարումների բուժման ամենատարածված խոտաբույսերից մեկն է: Ռեհանը օգտակար է ասթմայի, մրսածության, թոքերի հետ կապված խնդիրների և սթրեսի բուժման համար:

Ինչպես օգտագործել

Կարելի է չոր կամ թարմ տերևներից թեյ կամ թուրմ պատրաստել ։

5. Հալվե Վերա, Aloe Vera, Алоэ Вера, Aloe barbadensis

Հալվե վերայի բուժիչ հատկությունները

  • Բուժում է բշտիկները;
  • Նվազեցնում է ցանը և այլ մաշկային խնդիրները;
  • Օգնում է այրվածքների ժամանակ;
  • Հանում է մաշկի գրգռվածությունն ու քորը;
  • Խոնավեցնում է մաշկը;
  • Նվազեցնում է կնճիռները;
  • Բուժում է վերքերը;
  • Հրաշալի է մազաթափության դեպքում։

Հալվե վերան ներքին օգտագործման համար

  • Բարձրացնում է իմունիտետը;
  • Կարգավորում է արյան մեջ շաքարի մակարդակը;
  • Կանխարգելում է մարսողական խանգարումները, օրինակ՝ ստամոքսի փքվածություն, կոլիտ, փորկապություն, հանգստացնում է ստամոքսը;
  • Օգնում է այրոցի և ստամոքսի խանգարման դեպքում
  • Լավացնում է սրտի աշխատանքը;
  • Առողջացնում է լնդերը;
  • Նվազեցնում է արթրիտային բորբոքման ռիսկը;
  • Ամրացնում է միզարձակող օրգանների ֆունկցիան;
  • Խթանում է արյան սպիտակ գնդիկների արտադրությունը։

Ինչպես օգտագործել

Հալվե վերայի տերևները բաղկացած են մաշկից, կաթնանյութից (latex) և ժելեանման նյութից (gel)։

Մաշկն ու ժելեյանման նյութն ուտելի են, բայց դա չի նշանակում, որ կարելի է պարզապես պոկել և ուտել տերևները։

Ահա թե ինչ է պետք անել

  • Ժելեանման մասն ուտելու համար պոկեք հալվե վերայի տերևը, լվացեք այն հոսող ջրով;
  • Սպասեք 10-15 րոպե մինչև տերևից դուրս գա կաթնահեղուկը, դեղնավուն նյութը՝ ալոինը։ Դրա մեծ քնակի հայտնվելը օրգանիզմում կարող է մահացու լինել։
  • Այնուհետև կտրեք տերևի գագաթի և երկու կողմերից ձգվող սուր փշերի շարանը, կրկին լվացեք տերևը կաթնահեղուկի վերջին մնացորդներից ազատվելու համար։
  • Վերջում բացեք մաշկը և մաքուր գդալով քերելով հանեք ժելեանման զանգվածը, որը կարող եք ուտել անմիջապես կամ տարբեր ըմպելիքների, սալսա սոուսների ու սմուզիների հետ։

Հալվե վերայի մաշկն ուտելու համար այն, ազատելով փշերից, մանր կտրատում են և դնում տարբեր ամառային աղցանների, հումուսի կամ սալսայի մեջ։

6. Հնդկայասաման, Indian Lilac, Азадирахта индийская, Azadirachta indica

Հնդկական յասամանի տերևներն օգտագործվում են մաշկի հետ կապված հիվանդությունները բուժելու համար, քանի որ այն ունի հակասնկային և հակաբակտերիալ հատկություններ: Այն նաև օգնում է խթանել իմունային համակարգը։

Ինչպես օգտագործե

Կարելի է 15-20 րոպե յեռացնել տերևները, համի համար մեղր ավելացնել ու խմել։

7. Անանուխ, Mint, Мята, Mentha

Անանուխը ոչ միայն հրաշալի հոտ ու համ ունի, այլև օգնում է կոկորդի ցավի, շնչառական ուղիների բորբոքման դեպքում։ Այն նաև օգնում է պաշտպանվել վնասակար մանրէներից:

Ինչպես օգտագործ

Կարելի է թուրմ պատրաստել, ավելացնել թեյին, դնել աղցանների մեջ։

8. Քաղցրարմատ, Licorice, Лакрица, Glycyrrhiza glabra

Խթանում է երիկամների աշխատանքը և օգնում է հաղթահարել սթրեսային իրավիճակները:

Ինչպես օգտագործել

Կարելի է խմել թեյի կամ այլ հյութերի հետ խառնելով։

9. Կանաչ թեյ, Green Tea, Зеленный чай, Camellia sinensis

Կանաչ թեյն ունի պոլիֆենոլներ և բնական հակաօքսիդիչներ, որոնք ուժեղացնում են մարդու իմունային համակարգը: Այն պարունակում է նաև կատեչիններ, որոնք կարող են սպանել գրիպի վիրուսը:

Ինչպես օգտագործ

Օրական 2-3 բաժակ կանաչ թեյ խմելը հրաշալի ազդեցություն կունենա իմունային համակարգի վրա։

10. Կտտկենի, Elderberry, Бузина, Sambucus

Կտտկենին խթանում է օրգանիզմի իմունային համակարգը։ Դարեր շարունակ օգտագործվել է մրսածություն և վիրուսային վարակներ բուժելու համար: Հարուստ է A, B և C. վիտամիններով: Հատապտուղները պարունակում են նաև բարձր մակարդակի ֆլավոնոիդներ և հակաբորբոքային միացություններ, որոնք օգնում են բջջային ֆունկցիաներին:

Ինչպես օգտագործել

Կարելի է պարզապես ուտել չրի տեսքով։

11. Հապալաս, Blueberries, Черника, Cyanococcus

Ամրացնում է անոթները և պահպանում դրանց էլաստիկությունը: Լավացնում է արյան շրջանառությունը և իմունիտետը: Լավ հակասեպտիկ միջոց է: Օրական 1 բաժակ հապալասը կօգնի ցիստիտի դեպքում: Հապալասը նաև կանխարգելում է երիկամներում քարի առաջացումը:

Օգտագործվում է աղեստամոքսային խանգարումների ժամանակ։ Օգտակար է, երբ կան բերանային խոռոչի հետ կապված խնդիրներ։ Նվազեցնում է խոլեստերինի մակարդակը։ Բարձրացնում է տրամադրությունը, օգնում է պայքարել դեպրեսիայի դեմ։

Ինչպես օգտագործել

Կարելի է հապալաս ավելացնել տարատեսակ սմուզիներին, յոգուրտներին, աղցաններին, ինչպես նաև դնել բուտերբրոդների մեջ։

12. Լիմոն, Lemon, Лимон, Citrus limon

Լիմոնը վիտամին C- ի մեծ պաշար ունի՝ մեկ պտուղի մեջ մոտ 8,6 մգ: Իսկ վիտամին C-ն բնական հակաօքսիդանտ է և ուժեղացնում է օրգանիզմի իմունային համակարգը։

Ինչպես օգտագործել

Օգտագործվում է թեյի հետ, լիմոնադներ, կոկտեյլներ պատրաստելիս, ինչպես նաև աղցանների մեջ։