Ինչպես ջրի մեջ աճեցնել կանաչ սոխ

Սոխի, մասնավորապես կանաչ սոխի, օգտակարության մասին խոսելն ավելորդ է: Երևի ավելի հեշտ է թվարկել այն տաք և սառը կերակուրները, որոնց պատրաստման ժամանակ սոխ չի օգտագործվում:

Իսկ ինչո՞ւ խոհանոցում մշտապես չունենալ թարմ կանաչ սոխ:

Չէ որ ջրի մեջ կանաչ սոխ աճեցնելը չափազանց հեշտ է:  Արևկող պատուհանագոգ, թափանցիկ բաժակ և կանաչ սոխից կտրած սոխուկային մասը՝ ահա այն բոլորը, ինչը ձեզ անհրաժեշտ կլինի:
Հաջորդ անգամ, երբ կանաչ սոխ գնեք խանութից, մի թափեք դրանց ներքին, արմատների մասը, այլ փորձեք դրանցից կանաչ սոխի  նոր բերք ստանալ:
 

  1. Սոխուկային հատվածից կտրեք առնվազն 4 սմ երկարությամբ կտորներ:

2. Վերցրեք թափանցիկ բաժակ կամ այլ անոթ և առնվազն 2 օր հնացված, գոլ ծորակի ջուր լցրեք մեջը: Տեղադրեք նախապատրաստված կտրոնները ջրի մեջ:

Տեղադրեք բաժակը տաք և արևկող (օրական նվազագույնը 4 ժամ արև) լուսամուտի գոգին և  օրը մեջ փոխեք բաժակի ջուրը: 2-3 օրից կնկատեք արմատների աճ և նոր ցողունների ձևավորումը:

1-2 շաբաթից կստանաք 15-20 սմ երկարությամբ բազմաթիվ նոր ծիլեր, որոնք կարող եք կտրել և օգտագործել՝ թողնելով ներքին մասը ջրում՝ նոր ծիլեր ստանալու համար: Այս եղանակով աճեցման դեպքում հնարավոր է կանաչ սոխի 2-3 բերքահավաք անել:

Խատուտիկ

Խատուտիկը  (անգլ.՝ Dandelion, ռուս.՝ Одуванчик, լատ.՝ Taráxacum officinále),  երկշաքիլավոր, բազմամյա մոլախոտ համարվող, իսկ իրականում շատ օգտակար խոտաբույս է։

Այլ անվանումներն են՝ Կաթնուկ, Կռանբանջար, Խտուտ:

Ունի վերին մասում խիստ հաստացած, միջին մասից լավ ճյուղավորվող առանցքային արմատ։ Հաստ և զգալի մակերես ունեցող արմատավզիկը գտնվում է հողի մակերեսից 1-2 սմ խորը, որի վրա էլ անմիջապես նստած է տերևային վարդակը։ Ծաղկակոթունի երկարությունը հասնում է մինչև 30 սմ։ Սերմերի երկար քթի վրա նստած են սպիտակ գույնի մազափնջերը՝ սերմին բարձր առագաստայնություն հաղորդող հարմարանքները։ Սերմերն օժտված են բարձր ծլունակությամբ, սակայն ձմեռումից հետո դրանց ծլունակությանը զգալիորեն պակասում է։

Խատուտիկը շատ երկրներում ուտելի բույս է, այն հաճախ աճեցնում են բանջարանոցներում և տերևներից աղցաններ են պատրաստում։ Օրինակ, մատղաշ տերևները 30 րոպե թրջում են սառը աղաջրում՝ դառնությունը վերացնելու համար, ապա համեմում են քացախով և պղպեղով և ուտում։ Ավելի հասուն տերևները, ինչպես սպանախը, խաշում են կամ տապակում։ Աշնանը ուտում են արմատը, որն, ինուլինի շնորհիվ, բավականաչափ քաղցր է։

Խատուտիկի ծաղիկներից և արմատներից թեյ են պատրաստում, ծաղիկներից՝ մուրաբա և գինի, բացված բողբոջներից պատրաստում են «խատուտիկի մեղր», իսկ տապակած արմատներից ՝ սուրճի փոխարինող:

Խատուտիկը լավ մեղրատու բույս է, դրա մեղրը ոսկեդեղնավուն է, թանձր, շուտ բյուրեղացող, բնորոշ հոտով և սուր համով։

Խատուտիկը նաև արժեքավոր կերախոտ է, հատկապես ճագարների համար։

Խատուտիկը դեղաբույս է, դրա արմատից և տերևներից բուժիչ թուրմեր են պատրաստում, որոնք օգտագործվում են հեպատիտի, խոլեցիստիտի, լեղաքարային հիվանդության, դեղնախտի, գաստրիտի, կոլիտի, ցիստիտի բուժման համար, ախորժակը և մարսողությունը բարելավելու համար, փորկապության, մետեորիզմի դեպքում, ինչպես նաև որպես հակաճճվային միջոց:

Մատղաշ տերևներն ու տերևահյութը օգտագործվում են աթերոսկլերոզի, մաշկի հիվանդությունների, վիտամին C պակասության, սակավարյունության բուժման համար:

Անվադողեր արտադրող գերմանական Continental AG ընկերությունն ուսումնասիրում է խատուտիկի արմատներից կաուչուկ ստանալու հնարավորությունները և կարծում է, որ այս բույսի կաուչուկն ավելի լավ հատկություններ ունի, քան կաուչուկի ծառինը:

Խատուտիկի արմատները, հողի մեջ շատ խոր ներթափանցելով, վերգետնյա շերտի տակից կալցիում են դուրս բերում: Այս բույսը բարենպաստ ազդեցություն է ունենում մոտն աճող բանջարեղենի, հատկապես վարունգի վրա՝ արագացնելով դրանց հասունացումը: Դա հիմնականում պայմանավորված է էտիլենային գազով, որն արտազատվում է խատուտիկի ծաղկման ժամանակ: Այդ ընթացքում խատուտիկը բազմաթիվ օգտակար փոշոտող միջատների է “ձգում” դեպի այգի, առանց որոնց անհնար է մրգերի և հատապտուղների լավ բերք ստանալ: Սա հատկապես արժեքավոր է գարնանը, երբ այլ ծաղիկներ դեռ չկան։ Այդ պահին խտուտիկը իսկական մեղվաբուծական ֆաբրիկա է, այն տալիս է մեծ քանակությամբ ծաղկափոշի և նեկտար:

Խատուտիկը հարստացնում է հողի վերին շերտը, դրա արմատների մահից հետո երկաթի, ֆոսֆորի և կալցիումի աղերը մնում են հողի մեջ: Բոլոր այդ տարրերը այլ բույսերի համար դյուրամարս վիճակում են լինում: Իսկ խատուտիկի վերգետնյա կանաչ զանգվածը հարուստ է սպիտակուցներով, շաքարներով, կալցիումով, կոբալտով և վիտամիններով: Խտուտիկի աճը զսպելու համար այդ վերգետնյա զանգվածը հնձվում և օգտագործվում է ցանքածածկ անելու կամ օրգանական, հեղուկ պարարտանյութ պատրաստելու համար՝ որոնք արդյունքում հարստացնում են հողը իրենց հարուստ տարրերով:

Գիտե՞ք, որ խատուտիկի սերմերը հիանալի համեմունք են: Ի դեպ, Այծոտնի սերմերը նույնպես: Բույսերի մի մասը սերմեր ստանալու համար թողնելու դեպքում, որոշ ժամանակ անց, դեղին ծաղիկները կփոխարինվեն մոխրագույն բմբլագնդիկներով: Առանց սպասելու, որ դրանք քամին քշի, անհրաժեշտ է այրել բմբուլները և հավաքել սերմերը։ Այնուհետև սերմերը կարելի է աղալ սրճաղացով:

Ուտիճների և փոքր թրթուրների դեմ պայքարի համար, խատուտիկի 200 գ մանրացված արմատներ կամ 400 գ թարմ տերևներ 2 ժամ թրմում են մոտ 40°C ջերմաստիճանի 10 լիտր ջրի մեջ: Հետո զտում են և ավելացնելով 30 գ հեղուկ օճառ, ստացված լուծույթով ցողում են բույսերը՝ նախ մինչև բողբոջների բացվելը, հետո ծաղկելու ավարտից հետո, մեկ անգամ էլ 10-15 օր անց, եթե դեռ վնասատուներ կան:

Խատուտիկ աճեցնելը

Խատուտիկը կազմում է երկար և ամուր արմատներ, ուստի խոր հողի կարիք ունի: Նախընտրելի է, ի հարկե, ցանել խատուտիկը այգում, բայց եթե հնարավորությունը ծաղկամանում ցանելն է, ապա այն պետք է առնվազն 25 սմ խորություն ունենա:

Հղումներ

Մեղվախոտ

Մեղվախոտը (անգլ.՝ Lemon balm, ռուս.՝ Мелисса лекарственная, լատ.՝ Melissa officinalis) շրթնածաղկավորների ընտանիքի (Lamiaceae) բազմամյա եթերայուղային խոտաբույսերի կամ կիսաթփերի ցեղ է:

Այլ անվանումներն են՝ պատրինջ, թուրինջխոտ:

Աճում է անտառների բացատներում, ստվերոտ, խոնավ ձորերում, ծովի մակերևույթից 1000 մ բարձրությունների վրա: Ծաղկում է հունիսից-օգոստոս, պտուղներն հասունանում են օգոստոսից-սեպտեմբեր:

Տերևներից պատրաստված թուրմը օգտագօրծում են որպես հանգստացնող միջոց, նևրոզների, անքնության դեպքում, օգտակար է ստամոքս -աղիքային տրակտի հիվանդությունների ժամանակ: Պատրինջի մատղաշ տերևները և ցողունները, որոնք հավաքվում են մինչև ծաղկելը, օգտագործվում են ինչպես համեմունք: Թարմ կամ չորացրած վիճակում ավելացվում են սալաթների, ապուրների, մսեղենի, պանրի և զանազան խմիչքների մեջ: Սև կամ կանաչ թեյին պատրինջը տալիս է կիտրոնի ու դաղձի դուրեկան բուրմունք:

Հղումներ

Խնկենի սովորական

Խնկենի սովորականը (անգլ.՝ Oregano, ռուս.՝ Душица обыкновенная, լատ.՝ Oríganum vulgáre) պատկանում է խուլեղինջազգիների կամ շրթնազգիների ընտանիքին։
Բազմամյա բույս է, 30-60 սմ բարձրությամբ։ Կոճղարմատը՝ սողացող, բազմաթիվ բարակ արմատներով, ցողունը քառանիստ, կարմրամանուշակագույն, տերևները հակադիր դասավորված, երկարավուն-ձվաձև, մանր բոսորագույն ծաղիկները հավաքված են վահան ծաղկաբույլում։ Ծաղկում է ամռանը (հունիս-օգոստոս), պտղակալում է օգոստոս-սեպտեմբեր ամիսներին։

Հղումներ

Ծիթրոն

Ծիթրոնը (անգլ.՝ Satureja, ռուս.՝ Чабер, լատ.՝ Satureja)  խուլեղինջածաղկավորների ընտանիքի բույսերի ցեղ։ Միամյա խոտեր, կիսաթփեր և թփեր են։ Հայտնի է ծիթրոնն մոտ 30 տեսակ։ Շատ տեսակներ պարունակում են եթերայուղեր։ Տարածված է գլխավորապես միջերկրածովյան երկրներում։

Այլ անվանումներ՝ կորթին, ծոթրին, ծիտրոն, ծիթորի:

Հղումներ

Ուրց

Ուրցը (անգլ.՝ Thyme, ռուս.՝ Тимьян, Чабрец, լատ.՝ Thýmus) խուլեղինջազգիների (շրթածաղկավորների) ընտանիքի բազմամյա խոտաբույսերի կամ կիսաթփերի ցեղ։ Հայաստանում շատ տարածված ու ժողովրդի կողմից լայնորեն գործածվող բույս է։ Հայտնի է մոտ 150 (այլ տվյալներով՝ 400) տեսակ։

Հայաստանում կա 5 տեսակ՝

  • Ուրց նոսրածաղիկ (Thýmus rarifloarm),
  • Ուրց անդրկովկասյան (Thýmus transcaucasicus),
  • Ուրց բլրակ այ ին (Thýmus collinus),
  • Ուրց Կոչիի (Thýmus kotschyanus),
  • Ուրց Ֆեդչենկոյի (Thýmus fedtschenkoi

Տարածված է գրեթե բոլոր մարզերի ստորինից մինչև վերին լեռնային գոտու չոր, քարքարոտ լանջերին, անմշակ վայրերում, ենթալպյան մարգագետիններում և այլն։

Հղումներ

Սննդային սոդայի օգտագործման 12 եղանակ

Սննդային սոդան լայն կիրառում ունի կենցաղում: Այն նաև օգտակար է  պարտեզում և տանը աճեցվող բույսերի համար: Ստորև դիտարկվում են սննդային սոդայի կիրառման 12 եղանակներ:
1. Պաշտպանություն վնասատուներից
1,5 լիտր հնեցված ջրին խառնել 2 թեյի գդալ սոդա, 1 թեյի գդալ զեյթունի ձեթ և 1-2 կաթիլ հեղուկ օճառ կամ աման լվալու հեղուկ։ Ստացված լուծույթով երեք օրը մեկ ցողել պարտեզի բույսերը։
2. Հողի թթվայնությունը (PH) ստուգելու համար
Թորած ջրով թրջել ստուգվող հողը և մի բուռ սոդա լցրնել վրան: Եթե պղպջակներ առաջանան, ուրեմն հողը թթվային է՝ հավանաբար PH5-ից ցածր ցուցիչով:
3. Հակասնկային միջոց (ֆունգիցիդ)
1 ճաշի գդալ սոդան խառնել 1 լիտր ջրի հետ և կստացվի տնական հակասնկային միջոց՝ ֆունգիցիդ, որն անհամեմատ էժան կլինի և զերծ այլևայլ քիմիական նյութերից ու տոքսիններից:  Լուծույթին խորհուրդ է տրվում ավելացնել 1-2 կաթիլ ձեթ և նույնքան աման լվալու հեղուկ։ Դա կօգնի ավելի երկար պահպանել սոդան տերևների վրա։
3-4 օրը մեկ ստացված լուծույթով ցողում են բույսերը։
4. Պաշտպանություն լորձնէակներից
Լորձնէակներին շուտ սպանելու համար, պետք է պարզապես սոդա շաղ տալ նրանց վրա: Սոդան կչորացնի դրանց  մարմինն ու կսպանի:
5. Քաղցրացնել լոլիկի բերքը
Որպեսզի աճեցրաճ լոլիկները քաղցրություն ունենան, մի քիչ սննդային սոդա են շաղ տալիս լոլիկների թփերի շուրջ, բայց ոչ թփերի վրա: Սոդան ջրերի հետ կներթափանցի հողի մեջ և կնվազեցնի դրա թթվայնությունը:
6. Կտրած ծաղիկների կյանքը երկարացնելու համար
Կտրած ծաղիկների կյանքը կերկարաձգվի եթե դրանք սոդայաջրի մեջ դրվեն:
7. Կոմպոստի հոտի դեմ
Վատ հոտը վերացնելու համար, մի քիչ սոդա են շաղ տալիս կոմպոստի կույտի վրա:

8. Մրջյունների դեմ
Փոքր քանակությամբ շաքարի փոշին խառնում են նույն քանակությամբ սննդային սոդայի հետ և քիչ-քիչ լցնում են այն տեղերում ուր տեսանելի է մրջյունների ակտիվ շարժը: Շաքարի փոշին կգայթակղի մրջյուններին, իսկ սոդան կսպանի նրանց:
9. Պաշտպանել այգին նապաստակներից ու ճագարներից
Սոդան շաղ են տալիս բանջարանոցի շուրջ:
10. Պայքար կաղամբի որդի դեմ
Հավասար չափերով սննդային սոդան խառնում են ալյուրի հետ և խառնուրդը շաղ են տալիս կաղամբի, գանգրակաղամբի, բրոկոլիի և այլ՝ կաղամբի որդերին հրապուրող բույսերի վրա: Այս խառնուրդը մահաբեր է դրանց համար:
11. Մաքրել ձեռքերը
Այգում հողի հետ աշխատելուց հետո, դժվար լվացվող կեղտը մաքրելու համար, կարելի է լավ շփել խոնավ ու օճառված ձեռքերը սոդայով այնուհետև լվանալ:
12. Սենյակային բույսերի առողջության համար
4 լիտր հնեցված ջրին ավելացնել մեկական թեյի գդալ մագնեզիումի սուլֆատ (անգլիական աղ) եւ սննդային սոդա, այնուհետև ավելացնել  կես թեյի գդալ ամոնիակ։ Ստացված լուծույթով շաբաթը մեկ անգամ ջրում են սենյակային բույսերը: Շուտով բույսերի արմատները ավելի ուժեղ կդառնան, իսկ սաղարթները ՝ ավելի փարթամ։
Ուշադրություն։ Լուծույթի ավելի հաճախակի օգտագործելը կարող է հակառակ արդյունք տալ։

 

Բույսեր, որոնք կարող եք աճեցնել ջրում

Նախ ճշտենք թե ինչ է անհրաժեշտ բույսերը ջրում աճեցնելու համար

Ջուր

Խոտաբույսերը կարելի է արմատակալման դնել ջրով լի սովորական ապակյա բաժակի մեջ: Անմիջապես տան ծորակից վերցված ջուրը կիրառելի չէ, քանի որ այն քլորացված է լիում: Շատ լավ կլինի եթե լցնեք մաքուր անձրևաջուր կամ ձնհալի ջուր, բայց 1-2 օր բաց անոթի մեջ թողնված ծորակի ջուրն էլ կարող եք օգտագործել, քանի որ այդ ընթացքում քլորը կհասցնի ցնդել: Հանքային և ջրհորից վերցված ջրերն էլ են կիրառելի և նույնիսկ ավելի օգտակար կարող են լինել, քանի որ կարող են պարունակել բույսերի համար օգտակար հանքանյութեր:

Բաժակ թե՞ այլ տիպի անոթ

Սկզբունքորեն կիրառելի է ապակյա կամ պլաստիկից ցանկացած տիպի անոթ, բայց պետք է հաշվի առնել, որ արմատները, ի տարբերություն տերևների, խուսափում են լույսից: Այս տեսակետից գերադասելի են ոչ թափանցիկ կամ գունավոր անոթները: Կարելի է նաև ստվարաթղթով կամ լաթով փաթաթել թափանցիկ անոթները: Լույսից պաշտպանելը նաև կկանխարգելի ջրիմուռների զարգացումը ջրում: Ճիշտ է, դրանք բույսերին վնաս չեն հասցնում, բայց խաթարում են անոթի արտաքին տեսքը:

Նեղ բերանով անոթները գերադասելի են, քանի որ ավելի հեշտ է ուղղահայացին մոտ պահել բույսերի կտրոնները: Բայց շատ նեղ բերանն էլ անընդունելի է, քանի որ այդ դեպքում խաթարվում է ջրի մեջ գտնվող արմատների մատակարարումը թթվածնով:

Լայն բերան ունեցող անոթի դեպքում, բերանը կարելի է փակել պլաստիկե ցանցով, որի անցքերի մեջ էլ տնկել կտրոնները:

Բույսի կտրոններ   

Կանաչ կտրոնները բավականին արագ են արմատակալում ջրում: Աճը խթանող հորմոնալ նյութերի կիրառման անհրաժեշտություն չկա: Եթե ձեր կամ որևէ ծանոթի այգում աճաող թփեր կան, ապա կարող եք կտրել 5-6 սանտիմետր երկարությամբ գագաթային կտրոններ և դնել ջրի մեջ՝ արմատակալման: Կարող եք նաև արմատակալման դնել բանջարեղենի խանութից գնված թարմ բույսերը: Դրանք պետք է լվանալ և դնել ջրի մեջ, եթե գնել եք արմատներով, կամ թարմացնելով կտրվածքը: Ներքևի տերևները պետք է հեռացնել, քանի որ ջրի մեջ ընկղմված տերևները կարող են նեխել:

Փայտացած շիվերի կտրոնների արմատակալումը ավելի երկար է տևում: Այդ ընթացքում, առնվազն շաբաթը մեկ անգամ պետք է փոխել ջուրը: Իսկ երբ հայտնվեն արմատները, սովորաբար 2-6 շաբաթվա ընթացքում, ջուրը հաճախակի փոխելու անհրաժեշտություն կարող է չլինել:

Ուռենու ճուղերից կարելի է արմատների գոյացման բնական խթանիչ ստանալ: Ուռենու մի քանի ճյուղեր պետք է գցել տաք ջրի մեջ և պահել գիշերվա ընթացքում: Առաջացած թուրմի մեջ թրջած կտրոնները ավելի շուտ են արմատակալում:

Խոտաբույսեր, որոնք հաջողությամբ կարող եք աճեցնել ջրում

Բանջարեղեն, որը հաջողությամբ կարող եք աճեցնել ջրում

Այլ ուտելի բույսեր, որոնք բնության մեջ էլ աճում են ջրում

Հասարակ ջրկոտեմ (Watercress, Жеруха обыкновенная, Водяно́й кресс, Nastúrtium officinále)
Ճահճախոտ (Water chestnut, Болотница сладкая, Eleōcharis dūlcis)
Վասաբի (Wasabi, Васаби, Eutrēma japōnicum)
Լոտոս (Lotus, Лотос, Nelúmbo)

Սենյակային բույսեր, որոնք կարելի է աճեցնել ջրում

Դիֆենբախիա Dieffenbachia

Դիֆենբախիան աներևակայելի կենսունակ է։ Կարելի է արմատակալման դնել ինչպես ճյուղերով, այնպես էլ առանձին տերևներով։

Դիֆենբախիայի ճյուղը կամ տերևը կտրելուց հետո, սպասում են մինչև կտրվածքը չորանա, այնուհետև դնում են ջրի մեջ։

Ջուրն անհրաժեշտ է 3-4 օրը մեկ փոխել։

Բույսերի բուժման և խնամքի ժողովրդական միջոցներ

Գործնականում բոլոր այգեգործեները խնդիրներ են ունենում բույսերի հիվանդությունների և վնասատուների հետ: Քիմիական դեղանյութերն այդ դեպքերում համարվում են ամենագործուն միջոցները, սակայն օրգանական հողագործությունում հնարավորին չափ խուսափում են դրանցից՝ նախընտրելով պայքարի, թեկուզ ավելի դժվար, բայց ավելի բնական ու անվնաս  ժողովրդական մեթոդները:

Բովանդակություն

  • Վնասատուների և հիվանդությունների դեմ կիրառվող ժողովրդական միջոցներ
    1. Ցիտրուսայինների կլեպներ
    2. Սխտոր և սոխ
    3. Կանաչ օճառ և տնտեսական օճառ
    4. Թութուն, մախորկա և մոխիր
    5. Մանգանա-կալիական լուծույթ (մարգանցովկա), ֆուրացիլին և սոդա
    6. Կանթեղախոտի(чистотел), կաթնուկի (одуванчик), դաշտային ձիաձետի (хвощ полевой), եղինջի (крапива), օշինդրի (полынь), քարխոտի (окопник) թուրմեր և եփուկներ
    7. Հոտավետ ծաղիկներ՝  նարդոս (лаванда), ցմախ (гипсофила), ջրկոտեմ (настурция), շահպրակ (матеола), համեմունքներ (специи), թավշածաղիկ (бархатцы) и վաղենակ (календула)
  • Կարևոր կանոններ

Վնասատուների և հիվանդությունների դեմ կիրառվող ժողովրդական միջոցներ

Բուսական ծագում ունեցքղ շատ նյութեր, օրինակ սոխի կլեպը, կամ եփած կարտոֆիլի ջուրը, որոնք սովորաբար թափում ենք, բույսերի համար կարող են հիանալի պարարտանյութ հանդիսանալ: Շատ բույսեր նաև կարող են բուժիչ ազդեցություն ունենալ մշակաբույսերի և սենյակային բույսերի վրա:

  1. Ցիտրուսայինների կլեպներ

Ցիտրուսայինների չորացրած կեղևները շատ միջատների են վանում: Դրանք աղացած կամ կտրատած ձևով ծաղկամանի հողի մակերեսին լցնելով կարելի է կանխել մլակների բազմացումը: Խորհուրդ է տրվում դա անել ջրելուց 4-5 օր առաջ, կամ ջրելուց մեկ օր հետո:

Ավելի լուրջ վնասատուների դեմ, մասնավորապես ուտիճների (тля), վահանամիջատների (щитовка) և ալրատիզերից (мучнистый червец) կարելի է որպես լրացուցիչ միջոց ցողել թփերը ցիտրուսայինների կեղևի թուրմով:

Թուրմի պատրաստման համար ցիտրուսայինի 100 գրամ չոր կամ թարմ կեղևների վրա լցնում են մեկ լիտր տաք ջուր և 4 օր պահում են մութ տեղում:

2. Սխտոր և սոխ

Սխտորի թուրմը օգնում է սպիտակաթևիկների (белокрылка), Կոմստոկի որդանի (червец), տիզերի (клещ) և վահանամիջատների (щитовка) դեմ պայքարում. Թուրմի պատրաստման համար մանրեցված մեկ սխտորի գլխիկի վրա լցնում են մեկ լիտր եռման ջուր: 7 օր պահելուց հետո, թուրմը զտում են և, խառնելով ջրի հետ (10 լ ջրին ավելացնում են ընդամենը 10 մլ թուրմ) ցողում են բույսերը:

Սխտորի թուրմը օգնում է նաև բույսերի այնպիսի հիվանդությունների դեմ, ինչպիսին են пятнистость, ժանգոտումը (ржавчина), ֆիտոֆտորան (фитофтора).

Ի դեպ, սխտորը կարելի է օգտագործել կլեպի հետ, կամ օգտագործել միայն կլեպը: Այսպես՝ 100 գրամ կլեպը լցնել 10 լիտր ջրի մեջ և մեկ օրից ցողել բույսերը ստացված թուրմով:

Համազոր հատկություններ ունի և սոխը: Սոխի հոտը վանում է ուտիճներին (тля), (трипса), բույսի հյութը ծծող այլ վնասատուներին ու տիզերին (клещ):

Սոխի թուրմով ցողելը նաև կանխարգելիչ ազդեցություն ունի սնկային և բակտերիալ հիվանդությունների նկատմամբ:

Свежие луковицы натирают на терке, или измельчают в блендере и заливают водой в пропорции 1:1. «Ароматную» смесь оставляют в закрытой банке на 8 суток, затем применяют для опрыскивания из расчета 20 мл. настоя на 10 л. воды. Луковую шелуху также применяют в лечебных целях, а также для профилактики болезней и вредителей. Для этого 150 гр. шелухи заливают 10 л. кипятка, настаивают в течение суток и используют в чистом виде. Такие народные средства от вредителей используют для садовых и комнатных растений в летний период, чтобы можно было проветрить помещение, или провести процедуру на балконе :-). Хранить настои нельзя, их желательно сразу израсходовать!

3. Мыло зеленое и хозяйственное Вредители оставляют невидимые следы, которые в последующем становятся почвой для развития грибковых болезней. Потому, мыльный душ является полезной процедурой на начальных стадиях борьбы с насекомыми! С помощью мягкой губки листья и стебли растения протирают мыльным раствором и затем ополаскивают горячей водой. Раствор хозяйственного мыла в чистом виде применяют для борьбы с тлей, червецом, клещом, щитовкой. С этой целью 200 гр. мыла (можно натереть на терке) растворяют в 10 л. чистой горячей воды и используют для опрыскивания. Хозяйственное мыло, в том числе применяют для повышения вязкости лечебных настоев и инсектицидов. Чтобы раствор осел на листьях и лучше усвоился, а не стекал с них, в готовый настой натирают немного мыла. мыло хозяйственное Среди натуральных препаратов признание получило зеленое мыло – растительное средство на основе масел, которое можно приобрести в любом специализированном магазине. В спектр его воздействия входят: тля, червец, клещ, щитовка, мучнистая роса, гнили, пятнистости, фитофтороз. Нормы применения и дозировки указаны на упаковке. Этот препарат хорош тем, что совершенно безвреден для людей, животных и полезных насекомых. Что будет с теми, кто часто ест капусту Для кого будет благополучным Год Петуха? Добавить новость

4. Табак-махорка и зола Табак и золу используют для выведения грызущих и сосущих насекомых: тли, клеща, трипсов, жуков, гусениц, червей и т.д. Они также избавляют от цветочной мошки. Но для растений подходит именно чистый табак, без примесей и ароматизаторов, желательно, как можно более крепкий! Причем, сгодится и свежее сырье – листья табака, или махорки и даже табачная пыль. На них делают настой: заливают горячей водой (из расчета 1:10) и оставляют на сутки. Готовый раствор разводят водой в 2 раза, для большей вязкости добавляют хозяйственное мыло – 40 гр. на 10 л. Полученной смесью тщательно опрыскивают растения. табак махорка Аналогичный рецепт подходит для древесной золы. Однако, стоит учесть, что сырьем для лечебной золы должны служить исключительно чистые материалы — бумага, древесина. Сухим табаком и золой можно слегка присыпать грунт горшечных цветов. Такое народное средство защиты растений отпугивает насекомых, в том числе мошек. Помимо прочего, зола является ценным удобрением, о ее применении читайте здесь.

5. Марганцовка, фурацилин и сода Марганец, как микроэлемент, необходим цветам (какие еще микроэлементы важны для растений). Он улучшает рост, повышает защитные силы, укрепляет корневую систему! Слабым раствором марганцовки поливают растения, вместе с раствором они получают полезный элемент, а почвенные вредители (корневой червец, гусеницы, жучки) – дозу отравы. Одновременно такая процедура дезинфицирует грунт на предмет грибка и бактерий, которые вызывают болезни корневой системы. Однако чтобы не обжечь корни растения, марганцевый раствор нужно делать едва-едва розовым, буквально несколько крапинок на 10 л. воды! Проще добавить к воде для полива несколько капель предварительно разведенного раствора марганца. Таким раствором также опрыскивают цветы от тли, клеща, белокрылки. марганцовка Обычная пищевая сода помогает справиться с мучнистой росой, грибковыми поражениями листьев, а также прогоняет долгоносика. Для этого 30-40 гр. соды нужно растворить в 10 л. воды. Для повышения эффективности можно добавить хозяйственного мыла. Раствором опрыскивают растения. Аналогичный эффект оказывает раствор фурацилина (таблетки стоят дешево, продаются в любой аптеке). На 1 л. горячей воды нужно 2 растолченные таблетки. Охлажденным раствором опрыскивают растения. Такие средства безопасны для садовых и комнатных цветов.

6. Настои и отвары: чистотел, одуванчик, хвощ полевой, крапива, полынь, окопник Крапива – отличный иммуномодулятор для декоративных цветов. Этот дикорастущий лекарь применим в качестве регулярной подкормки! Настой поливают под корень и проводят им опрыскивания для профилактики практически всех болезней и вредителей. Для приготовления настоя 700 гр. свежей травы залить 5 л. горячей воды, накрыть крышкой и оставить в теплом месте. Спустя время раствор начнет бродить, его нужно регулярно перемешивать. Конечно, такое «снадобье» проще готовить на даче, или в собственном доме. Ведь запах у него довольно выраженный! Забродившую смесь (обычно на 5 день) можно процеживать и применять. Для корневых подкормок настой разводят 1:10 водой, а для внекорневых 1:20. полынь Аналогичным образом в летнее время готовят настой травы окопника, хвоща, или полыни. Настой окопника по составу может заменить комплексное удобрение: это ценный источник калия и азота. Полынь также повышает иммунитет цветов, является отличным подспорьем в борьбе с бактериальными болезнями, тлей, листогрызущими и сосущими насекомыми. Хвощ полевой применяют для профилактики заболеваний и вредителей. Он укрепляет ткани растения, повышает иммунитет цветов! окопник хвощ полевой Внимание! Опрыскивания лучше делать в вечернее время, чтобы избежать попадания солнца на листья. Рецепты полезных листовых подкорком. Такие народные средства для растений можно применять и в сухом виде из расчета 150 гр. сухого сырья на 10 л. воды. Настаивают траву в холодной воде в течение суток, затем доводят до кипения на водяной бане. Такой настой не разбавляют, применяют в чистом виде для полива и опрыскивания. Среди растений взаимовыручкой славятся также чистотел и одуванчик! Настоем чистотела опрыскивают, или протирают растения от щитовки, мучнистого червеца и трипса. Для этого 100 гр. сухой травы заливают литром кипятка и настаивают в течение 2 суток. Свойства одуванчика аналогичны, плюс к этому он нейтрализует клеща! Лучше применять свежее сырье – 50гр. листьев и корней залить 1 л. горячей воды и настоять в течение 5 часов, после чего можно применять для листовой обработки.

7. Ароматные цветы: лаванда, гипсофила, настурция, матеола, специи, бархатцы и календула Существуют растения, которые, соседствуя с другими цветами, способны создавать барьер против вредителей и болезней. Это так называемые растения-фитонциды! К ним относится гипсофила, лаванда, матиола двурогая, настурция, а также пряные ароматные травы – базилик, кориандр, мята, шалфей, тимьян, мелисса, даже привычные укроп и петрушка, а еще упомянутая ранее полынь. матиола Чем не повод вырастить небольшой садик, или ароматный мини-огород на балконе? Запах таких растений отпугнет вредителей. Таким образом, оказавшись на балконе, комнатные цветы будут под защитой природных ароматизаторов! А, посадив ароматные растения и травы на садовом участке, вы не только украсите клумбу, но и защитите цветы от вторжения «непрошенных гостей». Двойная польза! календула Некоторые растения действуют не только над землей, но и в почве, предохраняя соседей от паразитов и бактерий. К таким универсальным цветам относятся календула и бархатцы. Засеяв ими пустоты на клумбе, вы убережёте цветы от грибковых и вирусных болезней. Кстати, из цветков бархатцев также делают настой, который успешно применяют в борьбе с вредителями и болезнями! Для этого собирают отцветшие бархатцы вместе с листьями, кладут в кастрюлю и заливают горячей водой 1:1, дают настояться в течение 2 суток. Процеженный настой можно применять для опрыскивания против тли, клеща, белокрылки, трипса, для лечения грибковых болезней. Также он будет полезен для рассады – против «черной ножки».

Կարևոր կանոններ

Если вы диагностировали комнатному любимцу болезнь, или обнаружили на нем вредителя, стоит незамедлительно предпринять следующее:

— поместите его на карантин, изолировав от других собратьев, дабы избежать заражения;

— мягкой губкой и раствором хозяйственного мыла, или ватным диском, смоченным настойкой календулы, снимите видимых насекомых, или налет с листьев;

— сделайте цветку теплый душ, по возможности накрыв землю в горшке пакетом;

— не выставляйте пациента на солнце, поместите его в теплое и светлое место;

— проведя листовую и корневую обработку, зафиксируйте дату, чтобы сделать повторную процедуру спустя 7-10 дней (все перечисленные выше рецепты можно применять систематически);

— учтите, что вредители не любят влажности, поэтому чаще опрыскивайте растение, а при наличии грибковой инфекции, напротив, уменьшите влажность в помещении, чтобы не усугубить положение;

— проводите профилактические мероприятия

– корневые и внекорневые подкормки травяными настоями с периодичностью раз в 10 дней (читать выше), чтобы стимулировать иммунитет растения;

— регулярно осматривайте подопечных, чтобы не «прозевать» рецидив.

Источник: http://flowery-blog.ru/poleznie-statiy/bolezni-i-vrediteli/narodnye-sredstva-dlya-rastenij.html#5 Flowery-Blog.ru

Որպեսզի վնասատուներ չհայտնվեն բույսերի վրա, դրանք պետք է ցողել թութունի կամ սոճու ասեղների ուժեղ թուրմով:

Տիզերի և ուտիճների դեմ արդյունավետ միջոցի՝ թութունի թուրմի պատրաստման եղանակը հետևյալն է․ թութունի մոտ 40 գրամ չորացրած տերևները 24 ժամ թրջում են 1 լիտր ջրի մեջ, այնուհետև մեկ ժամ եռացնում են, սառեցնում և վելացնում ևս մեկ լիտր ջուր ու մի քիչ օճառ։ Պատրաստված թուրմով ցողում են բույսերը: Բուժումը կրկնում են երեք անգամ՝ 7 օր ընդմիջումով։